Celmer Anna

Pani Eleonora, z jej wiecznie zamyślonym spojrzeniem, spędzała dni w zakurzonych archiwach, szukając śladów zapomnianych żywotów. Jej palce, naznaczone atramentem i czasem, delikatnie przewracały pożółkłe strony, a w każdym szepcie starych dokumentów widziała echa minionych epok. Fascynowała ją każda opowieść, zwłaszcza te dotyczące ludzi, którzy przetrwali w cieniu historii, czekając na odkrycie. Kiedyś, przeglądając dawne zapiski, natknęła się na wzmiankę o Annie Celmer, postaci owianej legendą, której losy stały się jej nową pasją, prowadzącą ją przez labirynty przeszłości, gdzie każdy fragment informacji był cennym klejnotem, rzucającym światło na mroki zapomnienia.