Chesiak Piotr

Chesiak Piotr poruszał się po mieście jak duch, wiecznie oglądając się za siebie, jego twarz była mapą nieprzespanych nocy, a w oczach czaił się nieustanny niepokój. Każdy dzwonek telefonu przyprawiał go o dreszcze, każdy policyjny radiowóz na horyzoncie zmuszał do gwałtownej zmiany kierunku, każda obca twarz wydawała się zagrożeniem. Jego imię szeptano w ciemnych zaułkach, jego cień przemykał pod ulicznymi latarniami, postać z listu gończego, która straciła już wszystko oprócz instynktu przetrwania.