Chlebda Jarosław

Jarosław Chlebda, postać naznaczona cichą melancholią, przemierzał świat z zamyśloną twarzą, jego oczy, często spuszczone, skrywały historię niezliczonych, niewypowiedzianych myśli, błądząc po brukowanych ulicach starego miasta, szukał ukojenia w szepcie wiatru, w zapachu świeżo upieczonego chleba, w cieniu starych kamienic, jego dłonie, zniszczone przez lata pracy, świadczyły o trudzie, o wytrwałości, o nieustannej walce, z którą mierzył się każdego dnia, jego serce, choć obciążone, wciąż biło w rytm nadziei, w rytm cichej, niewidzialnej melodii, która prowadziła go przez życie, przez labirynt zdarzeń, przez chwile samotności, przez momenty refleksji.