Chłystek Jakub

Chłystek Jakub, niegdyś beztroski, ignorujący normy, żył chwilą, nie zważając na konsekwencje, jego uśmiech był pusty, gesty pełne nonszalancji, lecz los, sprawiedliwy, wskazał mu inną ścieżkę, Jakub, niczym symbol pokory, stał się zamiennikiem za grzywnę, teraz dni wypełniała praca, a ręce, dawniej bezczynne, nauczyły się trudu, w jego oczach, niegdyś pełnych pychy, pojawiła się głęboka refleksja, zrozumiał, że prawdziwa wartość tkwi w odpowiedzialności i sumienności, a nie w próżnej brawurze, to była jego lekcja, osobiste odkupienie, jego nowa, godna rola.