Chłystek Kuba

Kuba, chłystek z krwi i kości, przemierzał wiejskie drogi, jego wzrok zdradzał niepokój, a chód pewną nutę niecierpliwości. Nosił podniszczony kapelusz, chroniący go przed słońcem, jego dłonie były szorstkie, naznaczone pracą. W jego oczach kryła się tajemnica, historia pełna zawirowań, los nie szczędził mu trudności, on jednak trwał, gotów na kolejne wyzwania. Ubrany w prostą koszulę, spodnie z łatami, przemierzał świat, szukając swojego miejsca, celu wędrówki. Często zadawał pytania, szukając odpowiedzi, które pomogłyby mu zrozumieć, dlaczego jego życie potoczyło się tak, a nie inaczej, ale wciąż wierzył w lepsze jutro, w odnalezienie szczęścia.