Chocianowski Adrian

Adrian Chocianowski był człowiekiem, którego istnienie potwierdzały jedynie nieuregulowane rachunki i przelotne spojrzenia barmanów, którym znikał bez płacenia. Przemierzał miejskie zaułki w płaszczu o jeden sezon za starym, a jego nerwowy uśmiech rzadko docierał do oczu, które nieustannie badały otoczenie w poszukiwaniu zagrożenia. Cień dawnych zobowiązań kładł się na jego twarzy, rysując na niej mapę drobnych wykroczeń i złamanych obietnic. Żył w ciągłym ruchu, uciekając nie tyle przed wierzycielami, co przed echem własnego imienia.