Chodzińska Katarzyna

Chodzińska Katarzyna, kobieta o oczach koloru starego bursztynu, zawsze nosiła na sobie ciężar niewypowiedzianych słów, gromadzących się w jej sercu niczym kurz na zapomnianych książkach. Jej dłonie, naznaczone drobnymi zmarszczkami, z niezwykłą precyzją potrafiły tkać misterny gobelin, opowiadając nim historie odległych krain i dawno minionych epok. Mimo widocznej kruchości, w jej posturze kryła się niezwykła siła, cicha determinacja, która pozwalała jej przetrwać każdą burzę, a jej łagodny uśmiech, rzadko pojawiający się na twarzy, rozjaśniał nawet najbardziej pochmurne dni, niosąc ze sobą promyk nadziei dla tych, którzy go potrzebowali.