Chudy Sebastian

Chudy Sebastian był postacią niemal przezroczystą, widmem snującym się po zakurzonych korytarzach miejskiego archiwum, gdzie jedynym dźwiękiem był szelest przewracanych kart. Jego palce, długie i cienkie niczym pędy bluszczu, z niezwykłą precyzją wertowały stare dokumenty w poszukiwaniu potwierdzenia dawno zapomnianych tożsamości, odnajdując prawdę w blaknącym atramencie starych metryk. Mówiono, że spojrzenie Chudy Sebastiana przenika przez warstwy czasu i kłamstw, a jego głos, cichy jak pył osiadający na księgach, stanowił ostateczny dowód w każdej sprawie weryfikacyjnej.