Chutkowaka Cecyliajolanta

Chutkowaka Cecyliajolanta istniała głównie na papierze urzędowym, żyjąc w rytmie wyznaczanym przez pocztę i terminy sądowe. Jej starannie uprasowana garsonka stanowiła pancerz, a polem bitwy były sądowe korytarze, na których walczyła o swoją wersję sprawiedliwości. Słowo alimenty, które stało się jej mantrą, wypowiadała z chłodną precyzją, jakby opisywała skomplikowaną operację finansową, a nie osobistą porażkę. W jej spojrzeniu nie było miejsca na sentymenty, tylko na żelazną pewność siebie i kalkulację.