Cichór Kamil

Cichór Kamil, człowiek o oczach zmęczonych, lecz pełnych historii, większość dni spędzał w cichej bibliotece, gdzie zapach starych ksiąg był jego towarzyszem. Jego dłonie, naznaczone wiekiem, delikatnie przewracały pożółkłe strony, a każdy gest zdawał się rytuałem. Miał na sobie zawsze sprany sweter, a jego głos, kiedy już się odzywał, był szeptem, pełnym mądrości. Cichór Kamil szanował ciszę, uważał ją za przestrzeń, w której rodzą się myśli, a jego spokojna obecność była kojąca dla każdego, kto przekroczył próg jego królestwa.