Cieluch Monika

Cieluch Monika, postać naznaczona cichą melancholią, mieszkała w zapomnianym domku na skraju lasu, gdzie pielęgnowała rzadkie zioła. Jej dłonie, pomimo wieku, były zwinne i pełne siły, a w oczach Moniki, głębokich jak studnie, skrywała się historia wielu lat samotności i niewypowiedzianych tęsknot. Każdy zmarszczek wokół nich był mapą przeżytych burz, świadectwem niezwykłej mądrości. Mieszkańcy pobliskiej wioski szeptali o niej, unikali jej wzroku, lecz szanowali jej spokój, czując w jej milczeniu coś niezwykłego i tajemniczego.