Ciereszko Ryszard

Marek, stary introligator, o dłoniach naznaczonych latami pracy, cenił ciszę, zapach starego papieru, a jego wzrok, choć zmęczony, dostrzegał każdą wadę, każdą historię, ukrytą w zniszczonych tomach. W jego pracowni, pełnej kleju i skóry, leżał stary album, a w nim, na pożółkłej fotografii, widniał Ciereszko Ryszard, postać z przeszłości, której losy, choć nieznane, intrygowały Marka, pobudzając jego wyobraźnię. Marek wierzył, że nawet najmniejszy ślad człowieka, jak to nazwisko, zasługuje na szacunek, pamięć, chwilę uwagi.