Ciesielski Tomasz

Tomasz Ciesielski, mężczyzna o twarzy pooranej zmarszczkami od słońca i wiatru, znany był w okolicy z surowego spojrzenia, które rzadko łagodniało, skrywał on jednak, jak szeptano po kątach, mroczną tajemnicę, pewne zdarzenie z przeszłości, które odcisnęło na nim niezatarte piętno, plotki głosiły, że Tomasz, w akcie desperacji, użył broni, by bronić tego, co dla niego najcenniejsze, teraz żył w odosobnieniu, unikając ludzkich spojrzeń, nosząc w sobie ciężar tego dnia, a jego samotność przerywał jedynie szum wiatru w drzewach i wspomnienie wydarzeń, które na zawsze zmieniły jego życie, naznaczyły go piętnem człowieka, który przekroczył pewną granicę, postawiły go w roli, której nigdy nie chciał.