Cieślińska Agnieszka

Wiktoria, starsza kobieta o przenikliwym spojrzeniu, często przesiadywała na ławce, obserwując z zadumą świat, a zwłaszcza ruchliwe centrum miasta, gdzie kiedyś, jak wieść niosła, Cieślińska Agnieszka prowadziła swój niewielki, acz tajemniczy antykwariat, pełen zakurzonych tomów i zapomnianych historii, które Wiktoria z pasją kolekcjonowała, szukając w nich odbicia własnego losu, splątanego niczym stare nici, zawsze w poszukiwaniu prawdy, ukrytej między wierszami, za fasadą codziennych zdarzeń, czekając na jakiś znak, na objawienie.