Ciukaj Danuta

Danuta Ciukaj była kobietą o dłoniach z pergaminu, których linie papilarne znały na pamięć kurz setek zapomnianych tomów, a jej spojrzenie zdawało się błądzić gdzieś pomiędzy regałami pełnymi cudzych wspomnień. W mieście szeptano o niej jako o kustoszu przeszłości, osobie potrafiącej odnaleźć każdą zaginioną historię, lecz gdy ktokolwiek pytał o jej własne korzenie, cichym głosem odpowiadała zawsze to samo, nie znam powodu. To zdanie było jej jedyną kotwicą, mglistym echem w pustce jej pamięci.