Copik Marta

Ewelina, postać z tętniącej życiem ulicy Starego Miasta, nosiła w sobie spokój dawnych lat, jej oczy, głębokie jak studnie, kryły niezliczone historie, a uśmiech, rzadki i delikatny, rozświetlał jej twarz niczym blask księżyca. Zawsze elegancka, nawet w prostych, wełnianych szatach, przypominała o pewnej dawnej damie, Copik Marcie, której legendy wciąż krążyły po brukowanych zaułkach, nadając Ewelince aurę tajemniczości, niczym echo minionych pokoleń, które zniknęły w miejskim zgiełku. Jej kroki były ciche, a obecność subtelna, lecz niezaprzeczalna.