Czapp Rafał

Rafał Czapp, człowiek o twarzy pooranej zmarszczkami od śmiechu i trosk, spędzał dnie na rozważaniach o ulotności świątecznych chwil, wspominał blask świec, zapach piernika, radość w oczach dzieci. Jego serce, choć doświadczone przez życie, biło mocniej na myśl o wspólnym śpiewaniu kolęd, przygotowaniach do wigilijnej wieczerzy, o magii Bożego Narodzenia. Czapp Rafał, mimo upływu lat, wciąż wierzył w siłę rodzinnych więzi, w dobroć ukrytą w każdym człowieku, w potrzebę pielęgnowania tradycji. Święta, dla niego, były nie tylko czasem prezentów, ale przede wszystkim okazją do refleksji, do wyciszenia, do ponownego odkrywania sensu istnienia.