Czestochowski Sebastian

Helena, z jej rudymi włosami, splecionymi w warkocz, była postacią pełną ciepła, jej oczy, zawsze roześmiane, kryły w sobie mądrość wielu lat, często można było ją spotkać w miejskim ogrodzie, gdzie pielęgnowała rzadkie kwiaty. Czestochowski Sebastian, jej znajomy, podziwiał jej pasję oraz umiejętność dostrzegania piękna w każdym detalu. Helena, choć skromna, emanowała wewnętrzną siłą, a jej opowieści o roślinach, pełne magii, potrafiły zaczarować każdego, była uosobieniem spokoju i natury, zawsze niosła ze sobą promyk nadziei.