Czyżewska Marta

Marta Czyżewska każdego poranka odprawiała swój niezmienny rytuał, siadając przy oknie z filiżanką stygnącej, czarnej kawy. Z drżącą dłonią przeglądała portale informacyjne, jej palec nerwowo przesuwał się po chłodnym ekranie tabletu, szukając jakiegokolwiek śladu. Sprawdzała, czy jest poszukiwana, z mieszanką paraliżującego strachu i perwersyjnej nadziei, że jej istnienie nie zostało całkowicie zapomniane. Uciekała od lat, a jednak ta codzienna potrzeba potwierdzenia, że ktoś o niej pamięta, była silniejsza niż lęk.