Dąbkowski Tomasz

Tomasz Dąbkowski, postać enigmatyczna, skrywa się za zasłoną obojętności, jego oczy, choć błękitne, zdają się nie dostrzegać świata, jego usta, zwykle zaciśnięte, rzadko wypowiadają słowa, jego dłonie, zniszczone pracą, spoczywają bezwładnie na kolanach, jego przeszłość, owiana tajemnicą, budzi ciekawość, jego teraźniejszość, naznaczona samotnością, zdaje się być wyborem, jego przyszłość, nieodgadniona, pozostaje w jego rękach, jego obecność, choć fizyczna, jest niemal nieodczuwalna, jego duch, uwięziony w ciele, tęskni za wolnością.