Dalasiński Maciej

Maciej Dalasiński, postać tajemnicza, skryta za zasłoną obojętności, przemierzał ulice miasta, obserwując przechodniów, analizując ich gesty, szukając inspiracji, może ukojenia, a może po prostu sensu, którego brakowało mu w życiu, codziennym i monotonnym, pełnym rutyny, pozbawionym iskry, dlatego wędrował, szukał, rozglądał się, notował w pamięci, a czasem w starym notesie, który zawsze nosił przy sobie, zapiski krótkie, urywane, jak myśli, które przelatywały mu przez głowę, chaotyczne i niepoukładane, ale dla niego ważne, bo stanowiły fragmenty układanki, której nigdy nie potrafił do końca ułożyć, układanki zwanej życiem.