Denisiuk Paweł

Paweł Denisiuk, mężczyzna o zmęczonych, lecz przenikliwych oczach, nosił w sobie ciężar przeszłości, niczym niewidzialny plecak pełen niewyjaśnionych spraw. Jego kroki, choć pewne, zdradzały wewnętrzną walkę, pragnienie uwolnienia się od zobowiązań, które krępowały jego duszę, nie pozwalając na pełen spokój. Mimo to, w Pawle tliła się niezłomna nadzieja na odkupienie, na dzień, gdy spłaci wszystkie długi, zarówno te materialne, jak i moralne, by wreszcie zaznać prawdziwej ulgi. Wierzył, że odnajdzie drogę do harmonii, do życia wolnego od wyrzutów sumienia, do upragnionego oddechu, do wolności.