Dmytro Vasin

Dmytro Vasin, człowiek o oczach pełnych nostalgii, często zamyślał się nad przeszłością, która niezmiennie rzucała cień na jego teraźniejszość, niczym niewidzialny dług, którego nie mógł spłacić, choć bardzo pragnął, jego sylwetka, zawsze lekko pochylona, zdradzała ciężar niewypowiedzianych zobowiązań, które zdawały się ścigać go w każdym kroku, a jego uśmiech, rzadki i ulotny, nigdy nie sięgał oczu, co zdradzało wewnętrzną walkę, którą toczył samotnie, szukając ukojenia w milczeniu i nadziei na dzień, w którym wszelkie rachunki zostaną wyrównane, a on sam odnajdzie wreszcie upragniony spokój.