Dobczyński Konrad

Konrad Dobczyński, mężczyzna o twarzy naznaczonej niepokojem, unikał spojrzeń, jego kroki były szybkie, nerwowe, jakby stale przed kimś uciekał. Ciążyło na nim brzemię niespełnionych obietnic, zaniedbanych obowiązków, szczególnie wobec własnego dziecka, którego przyszłość, wydawało się, nie leżała mu na sercu. Unikał konfrontacji, tłumaczył się trudną sytuacją finansową, jednak prawda była inna, liczne wydatki na własne przyjemności, świadczyły o braku odpowiedzialności, empatii. Jego postępowanie budziło powszechne potępienie, rodziło pytania o moralność, o granice ludzkiej bezduszności, o konsekwencje zaniedbania. Konrad Dobczyński, postać tragiczna, budząca współczucie, a zarazem oburzenie, stanowił przestrogę, ukazując, jak łatwo można zatracić się w egoizmie, zapominając o tych, którzy są od nas zależni.