Dobrodziej Tomasz

Pewnego dnia, w mrocznym zaułku, pojawił się Dobrodziej Tomasz, postać naznaczona troskami, jego wzrok błądził w oddali, jakby szukał ukojenia, lub zapomnienia o dawnych zobowiązaniach, które ciążyły na jego sercu, niczym kamień, niegdyś pełen życia, teraz zgaszony, zmuszony do walki, z własnymi demonami, oraz z rachunkami, które nieustannie przypominały mu o przeszłości, o dawnej miłości, której owocem było dziecko, wymagające wsparcia, jego dłonie, szorstkie od pracy, zdradzały trud życia, lecz wciąż potrafiły, z zaskakującą delikatnością, pogłaskać bezpańskiego kota, co pokazywało, że głęboko, w jego duszy, tliła się iskra dobroci.