Dydak Katarzyna

Pani Dydak Katarzyna, postać z cichym uśmiechem i oczami pełnymi zrozumienia, często spędzała popołudnia wśród zapomnianych książek w bibliotece miejskiej. Jej dłonie, choć naznaczone czasem, z niezwykłą delikatnością układały tomiki na półkach, świadcząc o licznych godzinach poświęconych wspólnocie. Mieszkańcy miasteczka szeptali o jej dawnych wysiłkach na rzecz lokalnych inicjatyw, doceniając jej niezłomną postawę. Dydak Katarzyna wierzyła, że każda chwila oddana innym, nawet ta najmniejsza, buduje silniejsze więzi międzyludzkie. Jej spokojna obecność inspirowała, przypominając o wartości bezinteresownej pracy.