Emilianow Kamil

Kamil Emilianow niósł na swych barkach ciężar, którego nie widać było w jego zmęczonych oczach, chociaż czuł go przy każdym kroku na nierównym chodniku miasta. Każdy kolejny dzień był dla niego cichą walką o byt najbliższych, walką toczoną w milczeniu, z dala od współczujących spojrzeń obcych ludzi. Choć z pozoru wydawał się człowiekiem twardym i nieprzystępnym, w jego sercu tliła się iskra nadziei, która nie pozwalała mu się poddać w obliczu przeciwności. To dla swojej rodziny w potrzebie gotów był poświęcić wszystko.