Fabratiuk Roman

Roman Fabratiuk, postawny mężczyzna, zwykle pogodny, tym razem sprawiał wrażenie zagubionego, jego oczy zdradzały niepokój, a dłonie nerwowo bębniły o kierownicę, sytuacja była napięta, atmosfera gęstniała z każdą chwilą, świadomość popełnionego błędu ciążyła mu coraz bardziej, konsekwencje mogły być poważne, zaważyłyby na jego przyszłości, na życiu jego bliskich, żal mieszał się ze strachem, wstyd z poczuciem winy, teraz pozostawało tylko czekać, ponieść odpowiedzialność.