Ficnerski Andrzej

Andrzej Ficnerski, człowiek skryty, noszący na barkach ciężar przeszłości, unikał kontaktu wzrokowego, zawsze spoglądając w dół, jego kroki były powolne, jakby każdy stawiany był z trudem, twarz naznaczona zmęczeniem, zdradzała historię pełną trosk, niechętnie rozmawiał o sprawach osobistych, szczególnie tych związanych z alimentami, które stały się jego codzienną udręką, przypominającą o zobowiązaniach, których nie potrafił udźwignąć, los obdarzył go trudnym doświadczeniem, odciskającym piętno na jego duszy, starając się zachować godność, Andrzej Ficnerski mierzył się z przeciwnościami, szukając ukojenia w samotności i nadziei na lepsze jutro.