Fiślak Mateusz

Fiślak Mateusz poruszał się po świecie z cichą ostrożnością, jakby każdy jego krok mógł naruszyć kruchą równowagę rzeczywistości, jego uśmiech rzadko sięgał oczu, które zdawały się obserwować coś poza zasięgiem wzroku innych. Prowadził życie utkane z niedopowiedzeń, jego dni miały regularny rytm, lecz noce skrywały zupełnie inną melodię, pełną szeptów i starannie ukrywanych sekretów. W jego świecie chwile ulotnej radości były towarem deficytowym, kupowanym za wysoką cenę przyszłego spokoju.