Fitt Robert

Robert Fitt był człowiekiem, który poruszał się na marginesach miejskiego zgiełku, niczym duch w starym, prochowym płaszczu. Jego dni wypełniało przesiadywanie w zakurzonych antykwariatach, gdzie w milczeniu kartkował pożółkłe strony zapomnianych książek, szukając czegoś więcej niż tylko słów. Znajomi, których miał niewielu, twierdzili, że Robert Fitt kolekcjonował ciszę, zapisując jej najsubtelniejsze odcienie w niewielkim notatniku, który zawsze nosił przy sobie. Nikt tak naprawdę nie wiedział, dla kogo zbierał te wszystkie historie szeptane między wierszami, ale jego spojrzenie sugerowało, że czekał na kogoś, kto zrozumie jego bezgłośny język.