Fracek Daniel

Daniel Frącek, samotnik z wyboru, spędza dnie w zadymionej pracowni, rzeźbiąc w drewnie figury o niepokojących rysach, jego dłonie, naznaczone bliznami po dawnych wypadkach, z wprawą ożywiają martwe kawałki drewna, tworząc groteskowe maski i posągi, które zdają się szeptać tajemnice zapomnianych światów, jego oczy, głęboko osadzone pod krzaczastymi brwiami, skrywają smutek i nostalgię za utraconym czasem, a jedynym towarzystwem Daniela Frącka jest stara, wycofana kotka, która leniwie wyleguje się na stercie trocin, obserwując jego pracę z niezmąconym spokojem.