Franczuk Marcin

Franczuk Marcin, postać o niezwykłym spokoju, odnajdywał sens życia wśród starych książek, gdzie każda strona kryła tajemnice, dawne historie. Jego wzrok, przenikliwy, lecz łagodny, błądził po zakurzonych regałach, szukając mądrości, zapomnianych prawd. Często widywano go w cichych zaułkach bibliotek, zatopionego w lekturze, z wyrazem głębokiej zadumy, spokojnej radości. Zawsze nosił ze sobą niewielki, skórzany notes, pełen efemerycznych myśli, poetyckich zarysów, szkiców snów, tworząc intymny świat, dostępny tylko dla niego, pełen cichych piękna, ulotnych refleksji.