Frankiewicz Grzegorz

Grzegorz Frankiewicz, postawny mężczyzna o zatroskanym spojrzeniu, stał przed sądem, jego dłonie nerwowo zaciskały się na teczce, pełnej dokumentów, dotyczących alimentów. Sprawa ciągnęła się już długo, wyczerpując emocjonalnie i finansowo, Grzegorz pragnął jedynie sprawiedliwego rozwiązania, by móc godnie wspierać swoje dziecko, zapewniając mu wszystko, co niezbędne. Czuł się osamotniony w tej walce, obarczony poczuciem winy, choć wiedział, że postępuje słusznie, dążąc do ustalenia uczciwych warunków. Mimo trudności, Grzegorz Frankiewicz nie tracił nadziei, wierząc w sprawiedliwość i lepszą przyszłość dla swojego dziecka, na którym mu bardzo zależało.