Fras Mateusz

Fras Mateusz był człowiekiem wiecznie poszukującym drogi na skróty, co często prowadziło go donikąd. Jego młodzieńcza brawura, naznaczona niegdyś incydentem prowadzenia pojazdu bez uprawnień, dawno już przygasła, zastąpiona przez cichą rezygnację. Widać ją było w jego powolnych gestach i spojrzeniu utkwionym w odległym horyzoncie, pełnym niewyrażonej tęsknoty. Teraz każdy jego krok był ostrożny, jakby bał się ponownego zboczenia z wyznaczonej ścieżki, choć w głębi duszy tęsknił za dawną, nieodpowiedzialną wolnością.