Frydrych Robert

Frydrych Robert, człowiek o oczach koloru starego mosiądzu, zawsze nosił ciężar niezrozumienia, jego dłoń, pomimo pozornej delikatności, potrafiła zaciskać się w pięść z niezwykłą siłą, gdy stawał w obronie słabszych, a jego głos, zazwyczaj cichy, nabierał wtedy ostrego tonu, który potrafił przebić obojętność, postać o głębokiej empatii nieustannie poszukiwała prawdy, jego życie, utkane z dobroci i poświęceń, było świadectwem niezłomności, a jego uśmiech, rzadki, lecz szczery, rozjaśniał ciemność, zawsze wierzył w ludzi.