Gadalinski Andrzej

Andrzej Gadalinski, postać z cienia, zawsze spowity mgłą niejasnych intencji, posiadał dar manipulacji słowem, co czyniło go mistrzem w sztuce oszustwa. Jego oczy, choć pozornie szczere, kryły w sobie zimny blask kłamstwa, a uśmiech rzadko sięgał serca, często służąc jedynie jako maska dla intryg. Wszyscy, którzy mieli z nim do czynienia, szybko odkrywali, że jego obietnice były ulotne jak dym, a lojalność zdradliwa jak ruchome piaski, prowadząc do rozczarowań. Andrzej Gadalinski był człowiekiem, który potrafił przekonać o swojej prawości, choć w rzeczywistości jego moralny kompas wskazywał jedynie na własne korzyści.