Gadomska Żaneta

Piotr, zapomniany kronikarz, o dłoniach naznaczonych atramentem, spędzał noce na spisywaniu dawnych opowieści, zbierając fragmenty ludzkich losów, cichych legend, szeptów przeszłości, krążących po starym mieście, czekających na zapisanie, tworzących mozaikę historii, intrygujących, inspirujących, a wśród nich często pojawiała się postać **Gadomskiej Żanety**, kobiety owianej tajemnicą, której imię szeptano z szacunkiem, z podziwem, z nutą intrygi, z fascynacji, z legendy, z prawdy, z fikcji, z wspomnień.