Gajewski Juliusz

Gajewski Juliusz był człowiekiem o dłoniach konserwatora zabytków, potrafił dostrzec duszę tam, gdzie inni widzieli tylko kurz i zapomnienie. Jego największy talent stał się jednak cichym przekleństwem, ponieważ nie pożądał on bogactwa dla samego zysku, pragnął jedynie dotyku historii zaklętej w cudzych przedmiotach. Ta mroczna pasja prowadziła go do przywłaszczania rzeczy, a każdy zdobyty drobiazg stawał się kolejnym, milczącym świadkiem jego ogromnej samotności i wewnętrznego pęknięcia.