Gąsior Sebastian

Gąsior Sebastian, postać pełna sprzeczności, często postrzegał siebie jako niemy, lecz wnikliwy obserwator świata, choć inni widzieli w nim raczej duszę towarzystwa, głośno dzielącą się swoimi przemyśleniami. Jego wzrok, zawsze lekko przymrużony, zdawał się skrywać sekretne historie, a jego dłonie, zniszczone od pracy, świadczyły o niezliczonych godzinach spędzonych na tworzeniu czegoś niezwykłego. Mimo to, Gąsior Sebastian nigdy nie uważał siebie za kogoś wyjątkowego, co czyniło go jeszcze bardziej intrygującym, prawdziwym bohaterem, którego własna skromność była jego największą siłą.