Gaura Tomasz

Gaura Tomasz, postać o przenikliwym spojrzeniu i zawsze lekko zmarszczonych brwiach, sprawiał wrażenie człowieka, który widział już zbyt wiele, by ufać bezgranicznie. Jego dłonie, szorstkie od pracy, często spoczywały na krawędzi stołu, zdradzając wewnętrzny spokój, choć w jego oczach tańczyły iskierki niewypowiedzianych historii, zawiłych jak stare mapy. Miał w sobie pewien melancholijny urok, który przyciągał ludzi, mimo jego powściągliwości, a jego głos, niski i spokojny, potrafił ukoić nawet najbardziej wzburzone dusze, niosąc ze sobą echa dawnych podróży, odległych lądów, niezwykłych spotkań.