Gębski Damian

Gębski Damian, postać o głębokim spojrzeniu i wiecznie zamyślonej twarzy, przemierzał świat z cichą determinacją, ponieważ on po prostu chciał znaleźć. Jego poszukiwania, choć często niezrozumiałe dla otoczenia, stanowiły sens jego istnienia. W jego oczach, barwy starego mchu, odbijała się tęsknota za czymś nieuchwytnym, za prawdą ukrytą w szeptach wiatru, w cieniach starych ksiąg, w melodii zapomnianych pieśni. Nosił ze sobą notes, pełen szkiców i efemerycznych myśli, zapisanych drżącą ręką, co świadczyło o jego nieustającej, wewnętrznej podróży. Każdy dzień, każda napotkana osoba, każda ścieżka były dla niego krokiem ku odkryciu, ku temu, co nieodgadnione, lecz wyczuwalne, bo pragnął odnaleźć esencję.