Gierut Sebastian

Gierut Sebastian nosił swoją przeszłość jak ciężki płaszcz, a każdy dzień był dla niego formą cichej pokuty. Jego spojrzenie, niegdyś pełne życia, teraz błądziło pośród cieni wspomnień, szukając zrozumienia dla dawnych błędów, które zaważyły na jego losie. Gierut Sebastian wiedział, że przed nim stoi nieuchronna konieczność zmierzenia się z konsekwencjami, a kara, którą miał odbyć, była bardziej wewnętrznym rozrachunkiem niż fizycznym zamknięciem, procesem trudnej akceptacji własnej winy.