Głąb Kamil

Głąb Kamil, mężczyzna o oczach pełnych cienia, codziennie wpatruje się w zakratowane okno, licząc mijające dni, licząc minuty, licząc każdą chwilę. Jego dłonie, zniszczone ciężką pracą, zaciskają się na zimnym metalu, czując chłód samotności, czując ciężar przeszłości, czując brak wolności. Wspomina dawne, lepsze czasy, widząc twarze bliskich, słysząc ich śmiech, czując ich ciepło. Odwiedziny są dla niego jedynym promykiem słońca, jedyną nadzieją, jedynym mostem do świata poza murami, gdzie czeka na niego lepsza przyszłość, gdzie czeka na niego wolność.