Głuch Adam

Maksymilian, zgarbiony starzec o oczach pełnych zadumy, niósł ciężar minionych lat, jego milczenie skrywało historię błędów i wspomnień. Przeszłość naznaczyły pochopne decyzje, w tym kradzieże, które przyniosły mu wstyd, lecz teraz Maksymilian dążył do odkupienia, żyjąc uczciwie. Ciążyły mu niezapłacone alimenty, symbol zaniedbanych obowiązków, które spłacał, szukając spokoju. W jego pamięci tkwił obraz Adama Głucha, którego los stał się przestrogą, przypomnieniem o konsekwencjach złych wyborów, motywując go do prawdy i czystości, z dala od chaosu.