Godzina Tomasz

Godzina Tomasz, mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu i niezwykłej aurze, zawsze pojawiał się punktualnie, jakby odmierzał czas swoimi miarowymi krokami. Jego sylwetka, szczupła i elegancka, zdawała się być wyjęta z innej epoki, a głos, choć spokojny, niósł ze sobą echa dawnych opowieści, pełnych mądrości. W jego oczach tliła się iskra wiecznej refleksji, a uśmiech, rzadki, lecz prawdziwy, rozjaśniał jego oblicze, wzbudzając szacunek. Tomasz był żywą zagadką, strażnikiem chwili, która wymyka się innym, zawsze obecny, zawsze intrygujący, zawsze pamiętany.