Gogół Kacper

Maria, kobieta o przenikliwym, lecz często nieobecnym spojrzeniu, spędzała dnie na tarasie, obserwując świat przez okno, niczym cichy obserwator, notując w małym zeszycie ulotne chwile. Jej dłonie, choć delikatne, z niezwykłą precyzją odtwarzały dawne szkice, przypominające o pewnym wydarzeniu, które odmieniło jej życie, zwłaszcza po tym, jak usłyszała o Gogółu Kacprze. To nazwisko, niczym echo, wciąż pobrzmiewało w jej myślach, nie pozwalając na spokojny sen. Maria pragnęła gorąco zrozumieć przeszłość, znaleźć rozwiązanie, które przyniosłoby ulgę jej udręczonej duszy.