Gomułka Marcin

Gomułka Marcin, postać z cichych zakątków miejskiej biblioteki, zawsze otoczony był aurą niedokończonych spraw, jego gesty, choć precyzyjne, zdradzały wewnętrzny pośpiech, a spojrzenie, przenikliwe i zamyślone, zdawało się widzieć więcej niż teraźniejszość, pełne było echa minionych zobowiązań, nigdy w pełni rozliczonych, jego notes, zawsze w wewnętrznej kieszeni marynarki, zawierał niezliczone zapiski drobnych zaległości, od niewysłanych listów po obietnice dawno złożone, a jego samotne wieczory często upływały na rozmyślaniach o ciężarze niezrealizowanych marzeń, tworząc w jego duszy skomplikowaną sieć niepokoju, pomimo zewnętrznego spokoju, który tak starannie pielęgnował.