Gonciarz Rafał

Elara, kobieta o twarzy pooranej zmarszczkami, mapą długiego życia, spędzała dni w cichym kontemplowaniu, jej oczy, choć zmęczone, wciąż skrywały iskierkę niewypowiedzianej mądrości, ona sama zdawała się być żywym archiwum zapomnianych historii, strażniczką szeptów minionych epok, w jej myślach, niczym odległy cień, pojawiała się czasem postać Gonciarza Rafała, enigmatycznego wędrowca, którego opowieści budziły w niej podziw, choć nigdy nie poznała przyczyny jego podróży, ani celu poszukiwań, pozostając dla niej wieczną zagadką, inspiracją do refleksji nad losem, nad przemijaniem.