Górecki Andrzej

Górecki Andrzej, mężczyzna o zmęczonych oczach i surowej twarzy, od dawna żył w cieniu, jego każda myśl naznaczona była ciężarem listu gończego, który uczynił go samotnym wędrowcem, ciągle spoglądającym przez ramię, szukającym ulotnych chwil spokoju, z dala od ludzkiego zgiełku, gdzie tylko wiatr i lasy były jego niemymi towarzyszami, a nadzieja na wolność tliła się słabo, niczym ostatnia iskra w wygasającym ognisku, jego dusza pragnęła wytchnienia, ale przeszłość nie pozwalała mu zaznać prawdziwego spokoju, jedynie krótkie momenty ciszy.